ωπ! τι ακούω?

βροχή

και απλά πήρε το μπουκάλι απ τα χέρια μου και είπε "πω! πάντα το ήθελα αυτό! το περίμενα τέσσερα χρόνια!"

και ήταν περίεργο γιατί αυτός ο άγνωστος έμοιαζε ευτυχής*

διαταγή και τελεσίγραφο

ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ

γίνεται;

ταπαιδικάταχρόνια"

το κρυφτό.
τον τελευταίο καιρό κρυψώνα μου είναι το πλατύ χαμόγελο και η άσκοπη φλυαρία.
πιάνει.
πλέον δε με βρίσκει κανείς!


το κυνηγητό.
τον τελευταίο καιρό κυνηγάω τις σκέψεις μου πριν προφτάσουν να γίνουν φράσεις.
πιάνει.
αλλά αυτή η συσσώρευση απελπισμένων κραυγών μέσα μου νιώθω πως μια απ αυτές τις μέρες θα με πνίξει.

τα μήλα.
τον τελευταίο καιρό προσπαθώ απεγνωσμένα να διώξω την Ζήλια και την Μεταμέλεια μακριά' πάντα κάτι γίνεται και παραμένουν εδώ γύρω.
άλλοτε, με περικυκλώνουν κι αρχίζουν να με χτυπάνε με όόόλη τους τη δύναμη.
δεν πιάνει τίποτα.
αυτές οι δυο, ως το τέλος του καλοκαιριού, θα με έχουν λιανίσει!