l'échec

je suis l'échec
ou

l'échec, c'est moi?

τα καράβια ΣΟΥ καίω

Άνοιξα το κουτί της Πανδώρας χθες.
Τι το ήθελα; Χρόνια ολόκληρα συναισθηματικών πάρε-δώσε ξεχύθηκαν σα χείμαρροι από κει μέσα.
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Έπρεπε όμως να κάνω αυτήν την πικρή αναδρομή στο παρελθόν για να το καταλάβω.
--
Ενοχλούμαι λίγο που οι γύρω μου επιλέγουν επανειλημμένα να εκφραστούν εγγράφως
κι έπειτα να μου πασάρουν το κομμάτι χαρτί τους, γεμάτο σκέψεις τους κι όλο χαρά και προσμονή.
Προσμονή για ένα "ευχαριστώ". Οπωσδήποτε.
(δεν είναι η αχαριστία) Όμως γιατί να μην πω το ευχαριστώ όταν το νιώθω, στο κάτω κάτω..
Δηλαδή..
---
Τα μισά δε σημαίνουν τίποτε πια.
Εγώ φταίω που τα κρατάω σαν το μαλάκα. Λες και..
Θα έρθει όμως η μέρα που θα τα κάψω.
Όλα μαζί.
Αφού πρώτα τα ραντίσω με βότκα.
----