κλαίω.
βλέπω κρυφά φωτογραφίες από τα γενέθλιά σου. βλέπω ότι είσαι χαρούμενος. με τους φίλους σου. βλέπω ότι χαμογελάς. βλέπω ότι συνεχίζεις να καπνίζεις. άραγε σου περνάει ποτέ από τον νου πως σε κατασκοπεύω που και που?
μου μιλάς και χαμογελάω. νιώθω ότι απαντάω σωστά' όπως θα 'πρεπε. δε λέω αυτό που περίμενες, σε πιάνω απροετοίμαστο, σε σκαλώνω, μ' ερωτεύεσαι σιγά σιγά. βγαίνεις για καφέ και με σκέφτεσαι. μιλάς στον αδερφό σου για μένα. με ψάχνεις στα γνωστά στέκια.
εγώ ψάχνω κάποιον άλλο που δεν έρχεται ποτέ. το σκάω απ το σπίτι μου γι αυτόν. πίνω γι αυτόν. καταπίνω την περηφάνια μου γι αυτόν. ρωτάω "πού είναι?". φλυαρώ γι αυτόν κι αυτός δεν έρχεται ποτέ.
φλυαρείς για μένα κι εγώ όταν σε βλέπω κρύβομαι γιατί ξέρω ότι φλυαρείς για μένα.
ξυπνάω σε άγνωστα διαμερίσματα και δε σε σκέφτομαι. σκέφτομαι εκείνον και τον οικοδεσπότη μου.
σκέφτομαι τα ψέματα που είπα κι αυτά που θα πω.
κλαίω.
με περιτριγυρίζουν πολλοί και μου δίνουν αναπτήρα και χαρτάκια. με κοιτούν και πετούν την ατάκα που ετοίμαζαν τρεις μέρες τώρα στο μυαλό τους.
χμ, δεν ξέρω. δε θέλω. εγώ άλλον περιμένω. για άλλον τρώγομαι. μα έχω χρόνο και για σας.
τι είμαι?
πώς κατέληξα έτσι??
ΌΧΙ! ΔΕ ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΝΑΖΙΑ-
-απλά δεν με ενδιαφέρουν αυτά που λες.
τι; με είπες ενδιαφέρον άνθρωπο? αυτό μάλιστα! μόλις κέρδισες μια νύχτα μαζί μου! (δώρο που δε θα παραλάβεις ποτέ)
πού είναι η μούσα μου;
γιατί σε κατασκοπεύω;
γιατί τον αφήνω να με αγγίζει;
γιατί μου το είπε τώρα αυτό;
γιατί με κοίταξε;
όσο και να μου δώσεις να πιω δεν θα ρθω σπίτι σου, κατάλαβέ το.
βλέπω κρυφά φωτογραφίες από τα γενέθλιά σου. βλέπω ότι είσαι χαρούμενος. με τους φίλους σου. βλέπω ότι χαμογελάς. βλέπω ότι συνεχίζεις να καπνίζεις. άραγε σου περνάει ποτέ από τον νου πως σε κατασκοπεύω που και που?
μου μιλάς και χαμογελάω. νιώθω ότι απαντάω σωστά' όπως θα 'πρεπε. δε λέω αυτό που περίμενες, σε πιάνω απροετοίμαστο, σε σκαλώνω, μ' ερωτεύεσαι σιγά σιγά. βγαίνεις για καφέ και με σκέφτεσαι. μιλάς στον αδερφό σου για μένα. με ψάχνεις στα γνωστά στέκια.
εγώ ψάχνω κάποιον άλλο που δεν έρχεται ποτέ. το σκάω απ το σπίτι μου γι αυτόν. πίνω γι αυτόν. καταπίνω την περηφάνια μου γι αυτόν. ρωτάω "πού είναι?". φλυαρώ γι αυτόν κι αυτός δεν έρχεται ποτέ.
φλυαρείς για μένα κι εγώ όταν σε βλέπω κρύβομαι γιατί ξέρω ότι φλυαρείς για μένα.
ξυπνάω σε άγνωστα διαμερίσματα και δε σε σκέφτομαι. σκέφτομαι εκείνον και τον οικοδεσπότη μου.
σκέφτομαι τα ψέματα που είπα κι αυτά που θα πω.
κλαίω.
με περιτριγυρίζουν πολλοί και μου δίνουν αναπτήρα και χαρτάκια. με κοιτούν και πετούν την ατάκα που ετοίμαζαν τρεις μέρες τώρα στο μυαλό τους.
χμ, δεν ξέρω. δε θέλω. εγώ άλλον περιμένω. για άλλον τρώγομαι. μα έχω χρόνο και για σας.
τι είμαι?
πώς κατέληξα έτσι??
ΌΧΙ! ΔΕ ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΝΑΖΙΑ-
-απλά δεν με ενδιαφέρουν αυτά που λες.
τι; με είπες ενδιαφέρον άνθρωπο? αυτό μάλιστα! μόλις κέρδισες μια νύχτα μαζί μου! (δώρο που δε θα παραλάβεις ποτέ)
πού είναι η μούσα μου;
γιατί σε κατασκοπεύω;
γιατί τον αφήνω να με αγγίζει;
γιατί μου το είπε τώρα αυτό;
γιατί με κοίταξε;
όσο και να μου δώσεις να πιω δεν θα ρθω σπίτι σου, κατάλαβέ το.
