Η Μ., που λέει πως δεν την ενδιαφέρουν οι πολιτικές εξελίξεις, παρακολούθησε κρυφά την ψηφοφορία.
Ο Γ. έγραψε κάτι έξυπνο στο τουίτερ.
(...)
Θυμάμαι πριν από χρόνια τον καθηγητή να λέει
ότι είμαστε η γενιά που δεν της έμεινε τίποτα για
να αγωνιστεί
και θυμάμαι την έκφραση λύπησης αλλά και περηφάνιας
στο πρόσωπό του.
Περηφάνια, γιατί η δική του γενιά άφησε το πεδίο
καθαρό και χωρίς προβλήματα για εμάς
να λύσουμε.
Να που η πραγματικότητα τον διαψεύδει.
Η γενιά των τετρακοσίων κάτι ευρώ-μικτά-
έρχεται καθημερινά όλο και πιο κοντά
στην ανάγκη για αγώνα.
Τώρα, λοιπόν, που στερούμαστε ένα-ένα
τα δικαιώματά μας'
που οδηγούμαστε σαν τυφλά πρόβατα
στη σφαγή..
*************************
Μαζεύτηκαν χιλιάδες στα συλλαλητήρια, σου λέει,
καταλήφθηκαν δημαρχεία,
κάηκαν ιστορικά μνημεία, τράπεζες, τα στάρμπαξ'
πολλοί οι τραυματίες, σου λέει,
λούσαν Γλέζο και Θοδωράκη με χημικά,
έπεσαν ιστοσελίδες, διαγράφηκαν πολιτικοί-
κάποιοι παρακολουθούσαν το ματς, σου λέει-
Πόσες πληροφορίες μπορείς να αντέξεις μέσα σ' ένα βράδυ;
Τι από όλα όσα άκουσες, είδες, διάβασες, είναι αξιόλογο
κι έχει ουσία (ή είναι έγκυρο κι αξιόπιστο);
Απλά, ας ελπίσουμε η αφύπνιση να κρατήσει παραπάνω απ' ότι συνήθως αυτή τη φορά
και να μην μπλεχτεί με "κακές παρέες" και "καλοθελητές"
Είναι τα κόμπλεξ της γενιάς του Πολυτεχνείου.Μας μεγάλωσαν με ατάκες του τύπου «δε γνωρίσατε πείνα εσείς».
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντάξει.Μαμά,Μπαμπά
Ήρθε η ώρα να γνωρίσουμε.Ευχαριστημένοι γαμώ το Χριστούλη σας;;
Nαι ρε! Γάμησε!
ΑπάντησηΔιαγραφή