Η επιλογή

Επιλέγω εσένα.

Σου επιτρέπω να μπεις στο μυαλό μου και να το ταράξεις.

Σε αφήνω να παίξεις με τις σκέψεις και την καρδιά μου.

Έχεις πλέον την άδεια να ζεις ό,τι ποθείς πλάι μου.

Μπορείς με ευκολία να γίνεις κοινωνός της οποιασδήποτε παράνοιας ή νοσταλγίας μου.

Έχεις την ευχέρεια πια να με βλέπεις να γελώ, να χαμογελώ, να κλαίω, να συνοφρυώνομαι, να υποκρίνομαι ότι είμαι μια χαρά.

Να με παρακολουθείς να παριστάνω την μυστήρια, την καλλιτέχνιδα, την αναρχικιά, την αθώα, την μπερδεμένη.

Κι όταν λείπει ένα κομμάτι μου, επιλέγω εσένα για να το μοιραστώ.
Χωρίς να ξέρω το γιατί και χωρίς να καταλαβαίνω.
Ενστικτωδώς.
Τρέχω προς τα σένα.
Και θέλω να χαθώ  

σε σένα.