κλειστά μάτια/ρίμα των επιθέτων

σου κλείνω τα μάτια.
 
σήμερα οι σκέψεις σου σε κρατάνε στο βυθό σου και δε μ' αφήνεις να σε βγάλω στην επιφάνεια.
η φωνή σου ίσα που ακούγεται όταν μου λες ότι το φόρεμα μου πάει.
σ' αναγκάζω να το ξαναπείς. έχεις κοκκινίσει.
το καταλαβαίνεις και μου υπενθυμίζεις ότι πήγες στη θάλασσα προχθές.
δε φταίει αυτό, σκέφτομαι.
 
σου κλείνω τα μάτια και σε φιλάω.
χαμογελάς και σου κλείνω τα μάτια πιο σφιχτά.
και περνάς τα χέρια σου στη μέση μου.
ακόμη σκέφτεσαι πράματα που δε θα μου πεις ποτέ
αλλά μου λες πράματα που δεν περίμενες να μου πεις ποτέ.
σου λέω και γω
και δεν καταλαβαίνω. με μπερδεύεις.

μου λες πως δεν πρέπει να φύγω θλιμμένη
"δεν είμαι θλιμμένη"
"και τι είσαι;"
και το μυαλό κολλάει συνειρμικά ίσως σε λέξεις που δε θα πρεπε. σε λέξεις που απλά κάνουν ρίμα μεταξύ τους
όπως ζαλισμένη ή μεθυσμένη ή μαγεμένη ή θαμπωμένη ή