να, εδώ, περιμένω να γεννηθώ 

αν φύγεις όντως
καλά να περάσεις
και να προσέχεις

αν φύγεις σαν τον κλέφτη

θα με πικράνεις

θα κάνω ό,τι δεν πρέπει

με τη δικαιολογία της απουσίας σου

θα θυσιάσω τον καλύτερο εαυτό μου

στον βωμό του μεγάλου ταλαιπωρημένου έρωτα

όταν γυρίσεις

ή δε θα μ αναγνωρίσεις

ή θα με σώσεις

ή δε θα με ψάξεις

ή δε θα με βρεις

δε θέλω να γράψω τίποτα άλλο ποτέ πια και
δε θέλω να πω τίποτα άλλο ποτέ πια και
δε θέλω να ακούσω τίποτα άλλο ποτέ πια και 
δε θέλω να δω τίποτα άλλο ποτέ πια
ούτε να νιώσω τίποτα άλλο ποτέ πια

θέλω να πέσω σε λήθαργο βαθύ και να πλέω στη φαντασία μου* για όλο το υπόλοιπο.
στις ζεστές αναμνήσεις που φτιάχνω για τον εαυτό μου, με όλα τα αγαπημένα πρόσωπα και πράματα και μέρη μέσα. εκεί που επιτέλους περνάω ένα βράδυ αληθινά ευτυχισμένη και οι λέξεις παύουν να έχουν κρυφά νοήματα και κρυφές κραυγές βοήθειας από πίσω.

δε θέλω να έχω πια αυτές τις γαμημένες κληρονομημένες ευθύνες
μονάχα η ευθύνη του εαυτού μου μου ναι αρκετή.
αφήστε με να επικεντρωθώ σ αυτήν επιτέλους.

*και είχα γράψει "φαντασία σου" αφηρημένα και γρήγορα στην αρχή γιατί μονάχα εσένα σκέφτομαι

χαζεύω τα σημάδια σου πάνω μου

28 φλεβάρη και 1 μάρτη

δεν έχει κρύο μες στο σπίτι' κρυώνω που δεν είσαι δίπλα μου
δεν ζω σε παλάτι' φαντάζει ο χώρος μεγάλος γιατί λείπεις
δεν είμαι μόνη' νιώθω έτσι αφού δεν είμαι μαζί σου