δε θέλω να γράψω τίποτα άλλο ποτέ πια και
δε θέλω να πω τίποτα άλλο ποτέ πια και
δε θέλω να ακούσω τίποτα άλλο ποτέ πια και 
δε θέλω να δω τίποτα άλλο ποτέ πια
ούτε να νιώσω τίποτα άλλο ποτέ πια

θέλω να πέσω σε λήθαργο βαθύ και να πλέω στη φαντασία μου* για όλο το υπόλοιπο.
στις ζεστές αναμνήσεις που φτιάχνω για τον εαυτό μου, με όλα τα αγαπημένα πρόσωπα και πράματα και μέρη μέσα. εκεί που επιτέλους περνάω ένα βράδυ αληθινά ευτυχισμένη και οι λέξεις παύουν να έχουν κρυφά νοήματα και κρυφές κραυγές βοήθειας από πίσω.

δε θέλω να έχω πια αυτές τις γαμημένες κληρονομημένες ευθύνες
μονάχα η ευθύνη του εαυτού μου μου ναι αρκετή.
αφήστε με να επικεντρωθώ σ αυτήν επιτέλους.

*και είχα γράψει "φαντασία σου" αφηρημένα και γρήγορα στην αρχή γιατί μονάχα εσένα σκέφτομαι