ο φόβος για τα αεροπλάνα
μπορεί να αντιμετωπιστεί
εάν η λέξη αεροπλάνο αλλάξει νόημα
το κενό ανάμεσα στα σώματα
μπορεί να καλυφθεί
με λέξεις
ή την περίφημη γλώσσα του σώματος
η φωνή και γενικότερα ο ήχος υπό το πρίσμα της φυσικής
δονήσεις σε ένα μέσο που λέγεται αέρας
-> τα λόγια που μπορεί να χαθούν στο διάστημα
γιατί τα παιχνίδια του μυαλού αποκαλούνται έτσι
πώς αποφασίσαμε να υποτιμήσουμε τόσο τον νου
και άρα ίσως εμάς τους ίδιους (ως έκφραση αυτού);
ντυμένα και βαμμένα μυαλά
χορεύουν, φλερτάρουν, καπνίζουν, βολτάρουν
απεικονίσεις αυτού του εκάστοτε χάους
που δε βγάζει νόημα
στοιχεία που μας ελκύουν
και άλλα που μας απωθούν
περισσότερο αντικατοπτρίσεις του δέκτη
παρά του πομπού
τι μυστήριο να βλέπουμε και να καταλαβαίνουμε
αυτά που θέλουμε να δούμε ή να καταλάβουμε
και όχι αυτό που υπάρχει
ποιος θα μπορούσε να είναι ο μαθηματικός τύπος αυτού του φαύλου κύκλου
και πού θα κατέληγε;
κι όταν σε σκέφτομαι
κράμα υποκειμενικότητας και φαντασίας
το πορτρέτο σου λειψό
και μου μοιάζει
έχω κι άλλα να γράψω*
χθες ξύπνησα με ένα χείμαρρο εικόνων στο κεφάλι
ένας χορός λέξεων
μες την ηρεμία της μεσημεριανής ύπαρξής μου
στον ορίζοντα ο Όλυμπος, κάποια καράβια στη θάλασσα
κι αυτά τα πουλιά που στιγματίζουν σποραδικά το μπλε
και τα τσιγάρα μου
κράτα το τέμπο
κράτα το τέμπο
κράτα το τέμπο
κράτα το τέμπο
κράτα το τέμπο
κράτα το τέμπο
τώρα πια θα ήθελες να μπορούσες να αναποδογυρίζεις τραπέζια
μπορεί να αντιμετωπιστεί
εάν η λέξη αεροπλάνο αλλάξει νόημα
το κενό ανάμεσα στα σώματα
μπορεί να καλυφθεί
με λέξεις
ή την περίφημη γλώσσα του σώματος
η φωνή και γενικότερα ο ήχος υπό το πρίσμα της φυσικής
δονήσεις σε ένα μέσο που λέγεται αέρας
-> τα λόγια που μπορεί να χαθούν στο διάστημα
γιατί τα παιχνίδια του μυαλού αποκαλούνται έτσι
πώς αποφασίσαμε να υποτιμήσουμε τόσο τον νου
και άρα ίσως εμάς τους ίδιους (ως έκφραση αυτού);
ντυμένα και βαμμένα μυαλά
χορεύουν, φλερτάρουν, καπνίζουν, βολτάρουν
απεικονίσεις αυτού του εκάστοτε χάους
που δε βγάζει νόημα
Κατ ♥❤ |
στοιχεία που μας ελκύουν
και άλλα που μας απωθούν
περισσότερο αντικατοπτρίσεις του δέκτη
παρά του πομπού
τι μυστήριο να βλέπουμε και να καταλαβαίνουμε
αυτά που θέλουμε να δούμε ή να καταλάβουμε
και όχι αυτό που υπάρχει
ποιος θα μπορούσε να είναι ο μαθηματικός τύπος αυτού του φαύλου κύκλου
και πού θα κατέληγε;
κι όταν σε σκέφτομαι
κράμα υποκειμενικότητας και φαντασίας
το πορτρέτο σου λειψό
και μου μοιάζει
έχω κι άλλα να γράψω*
χθες ξύπνησα με ένα χείμαρρο εικόνων στο κεφάλι
ένας χορός λέξεων
μες την ηρεμία της μεσημεριανής ύπαρξής μου
στον ορίζοντα ο Όλυμπος, κάποια καράβια στη θάλασσα
κι αυτά τα πουλιά που στιγματίζουν σποραδικά το μπλε
και τα τσιγάρα μου
κράτα το τέμπο
κράτα το τέμπο
κράτα το τέμπο
κράτα το τέμπο
κράτα το τέμπο
κράτα το τέμπο
τώρα πια θα ήθελες να μπορούσες να αναποδογυρίζεις τραπέζια