μ αρεσει

μου αρέσει να σε μυρίζω πάνω μου και να αμφιβάλω για τα κίνητρά σου
να σου λέω ανοησίες την ώρα του αποχωρισμού μας με την πίστη πως θα τις πιστέψεις γιατί βγαίνουν από το δικό μου στόμα 
να μου χαιδεύεις το γόνατο κάτω απ το τραπέζι ενώ χαζεύω το ουροβόρο φίδι στο χέρι σου
να μ αφήνεις συνωμοτικά να κερδίζω στα χαρτιά 
να νιώθω την ανάγκη να σ ευχαριστήσω για την προφανή ανθρωπιά 
να σου χω φτιάξει μια εκδοχή μου προς ξελόγιασμα και πλέον να χουμε χάσει το μέτρημα 
μέσα στα μάτια σου να βλέπω και τις δυο σου όψεις μα να εθελοτυφλώ