Στη Γ.

Σε κοιτώ και με κοιτάς πίσω 
και μιλάμε χαλαρά ή δε μιλάμε
Μοιραζόμαστε τσιγάρα και βρίσκω μυστικά στον τρόπο που πλησιάζεις στα δάχτυλά μου' μα είναι μόνο φαντασία.
Και η εκφραστικότητα του προσώπου σου με συνθλίβει και σπέρνει φιλιά στα χείλη μου.
Είσαι το μόνο γλυπτό που θα έπαιρνα στο κρεβάτι μαζί μου.
Η μόνη αγία της ορθόδοξης εκκλησίας που θα έλουζα με ευχαρίστηση. 

Αγριολούλουδο. 
Πιθανότατα μωβ, εύθραυστο στην όψη. Μπλεγμένο στα απάτητα βράχια ενός ελληνικού νησιού. Δεν τολμά να τ ακουμπήσει κανένα ζωντανό-από σεβασμό. Τόσο όμορφο και ιδιαίτερο λουλούδι. Αν το έβλεπε κάποιος από πόλη, θα έβαζε τα κλάματα από δέος. Θα ήθελε σίγουρα να το αγγίξει. Αλλά πώς; Με τι χέρια; Τα βρωμόχερα του αστικού μύωπα; Κι όταν βρέχει; Δροσίζεται και βρέχεται και οι σταγόνες αρνούνται να κυλήσουν από πάνω του. Κι όταν φυσάει; Του δίνει και καταλαβαίνει στον χορό. Λικνίζεται σαν μπαλαρίνα της φύσης.

Ε, τι όμορφο λουλούδι που είσαι!