κοιμόμαστε δίπλα δίπλα
έχουμε αφήσει την μπαλκονόπορτα μισάνοιχτη και την patti smith να τραγουδάει χαμηλόφωνα, ξανά και ξανά τα ίδια τραγούδια.
δίπλα δίπλα σε ένα μονό κρεβάτι σκεπασμένοι με τη μωβ κουβέρτα.
ανοίγω τα μάτια, κοιτάζω το ταβάνι και πρέπει να σε ενημερώσω ότι έξω φυσάει.
σε σκουντάω, "φυσάει έξω"
λες κάτι ακαταλαβήστικο και γυρνάς στο πλάι
απ την πλευρά που είμαι εγώ
και μ αγκαλιάζεις ατσούμπαλα γιατί δεν έχεις ανοίξει τα μάτια σου ούτε για μισό δευτερόλεπτο.

ξύπνησα για να σου πω ότι φυσάει μα τώρα έχω να σου πω και τόσα άλλα
πόσο όμορφος είσαι, ας πούμε.
πόσο αγαπώ το στέρνο σου, ίσως.
πόσο πολύ

[πρόχειρο από την 1/6/14]